Informacje - 13 niedziela zwykła

Ogłoszenia duszpasterskie
na 19 niedzielę Zwykłą
13.08.2017 r .

Wakacje z Bogiem

Wakacje z Bogiem

Gron 2017

W dniach 10-16.07.2017 ministranci, lektorzy i schola wyjechali na wypoczynek do Gronia, pod opieką ks. Józefa Habiny, s. Magdaleny Białorudzkiej, p. Kasi Adamskiej i p. Agnieszki Czop. Wspólny wyjazd rozpoczęliśmy modlitwą w naszym kościele i błogosławieństwem Ks. Proboszcza Stanisława Wątroby. Podczas wyjazdu mogliśmy nie tylko odpocząć, ale także odkrywać Boga poprzez modlitwę i piękno przyrody górskiej. W czasie tych wakacji z Bogiem codziennie uczestniczyliśmy we Mszy św. sprawowanej w różnych miejscach: w Pustelni Brata Alberta, w Witowie w kaplicy Sióstr Bożej Miłości, w Ludźmierzu i w chatce w Groniu. Wspólnie modliliśmy się rano a wieczorem dzień wieńczony był Apelem Jasnogórskim. Każdego dnia wsłuchiwaliśmy się w bajki z morałem i wyciągaliśmy wnioski, aby dobrze przeżywać nasze życie chrześcijańskie. Każdego dnia towarzyszył nam jeden święty i zadaniem każdej grupy było przedstawienie życia i sylwetki wybranego świętego.

Wiele radości dały nam również inne atrakcje:

- wyjście na Halę Kondratową
- zwiedzanie Pustelni Brata Alberta na Kalatówkach
- zabawy w Termach w Białce Tatrzańskiej
- nawiedzenie Sanktuarium MB Fatimskiej na Krzeptówkach
- zwiedzanie Muzeum Powstania w Chochołowie
- nawiedzenie kościoła Matki Bożej Częstochowskiej w Zakopanem wraz ze zwiedzaniem cmentarza na Pęksowym Brzezku

W ośrodku natomiast mieliśmy możliwość kąpieli w basenie, gry w ping ponga, w siatkówkę, w badmintona, w piłkę nożną, jak również, gdy pogoda mniej sprzyjała, zdrowo rywalizowaliśmy podczas zabaw i gier planszowych. Nie mogło zabraknąć smażenia kiełbaski jak również zabawy tanecznej – dyskoteki.

Cały wyjazd napełniał nas radością i aż żal było wyjeżdżać. W drodze powrotnej mieliśmy „przystanek w MacDonaldzie'”na małe smakołyki. Pełni radości i wdzięczności dziękujemy Panu Bogu za bardzo udane "Wakacje z Bogiem" i już nie możemy doczekać się następnego wspólnego wyjazdu.

Galeria>>>

Uroczystość św. Stanisława, biskupa i męczennika

8 maja obchodzona jest uroczystość św. Stanisława, Biskupa i Męczennika.

Jest to także dzień imienin naszego Księdza Proboszcza Stanisława Wątroby. Z tej okazji pragniemy życzyć Drogiemu Solenizantowi, aby wzorem swojego Patrona wiernie kroczył za Chrystusem Królem, odważnie głosił Ewangelię i świadczył o Niej wobec tych, do których posyła Go Pan Bóg.

Ponadto Księdzu Proboszczowi życzymy dużo zdrowia, radości i sił oraz zapewniamy o naszej modlitwie, szczególnie 8 maja na Mszy Świętej o godz. 18.00.

Księże Proboszczu! Wszystkiego dobrego!

                                                                                                                                             Życzą wdzięczni Parafianie 

Uroczysta Liturgia - Galeria

Paczki dla rodzin potrzebujących

Przy naszej parafii Chrystusa Króla zawiązała się od dawna bardzo mocna "Grupa charytatywna ", która przy pomocy parafian przygotowuje na Święta Bożego Narodzenia i Święta Wielkanocne paczki dla rodzin potrzebujących.

Bardzo dziękujemy wszystkim paniom z naszej parafii pod przewodnictwem pani Danuty Miś, które tworzą grupę charytatywną oraz dziękujemy wszystkim, którzy potrafią podzielić się produktami żywnościowymi dostarczając ich do Kościoła przed każdymi świętami.
Ta forma, choć znikomej pomocy potrafi sprawić radość drugiemu człowiekowi.

Dziękuję i pozdrawiam ks. proboszcz Stanisław Wątroba

Galeria >>>

Życzenia Wielkanocne A.D. 2017

W Roku Św. Brata Alberta;
w Trzechsetną Rocznicę Matki Bożej Częstochowskiej
i w 100-lecie Matki Bożej Fatimskiej,
gdzie zawołaniem obecnego Roku 2017 są słowa „Idźcie i Głoście”.

W tych wydarzeniach Kościoła płyną życzenia wielkanocne
od ołtarza Chrystusa Króla dla wszystkich parafian i ludzi dobrej woli.
Każdy z nas już nie pierwszy raz zatrzymuje się w tych dniach przy pustym grobie,
aby rozważać największy cud w historii świata,
jakim jest Zmartwychwstanie Chrystusa.
Niech Maryja Panna nasza Częstochowska i Fatimska,
jako cichy i jedyny świadek tej wielkiej Tajemnicy
pomaga nam na nowo uwierzyć w Tego,
który umarł i zmartwychwstał dla zbawienia każdego z nas.
Niech Maryja będzie jedyną Przewodniczką na drogach wiary.
Niech wyjedna nam pogodę ducha,
której nie zdoła zniweczyć żaden lęk tych,
którzy próbują zamazywać nam tę radość płynącą z pustego grobu
i swoim zachowaniem i językiem nienawiści
żyją dzisiaj tak jakby Boga nie było.
„Chrystus prawdziwie zmartwychwstał”
Niech ta wiara i radość nigdy nie gaśnie w sercach parafian i ludzi dobrej woli.

 Jako duszpasterze i rada parafialna
życzymy wszystkim dobrych, 
spokojnych i błogosławionych 
Świąt Wielkanocnych
„Szczęść Boże”.

Wielka Sobota

Bogata liturgia Wigilii Paschalnej, stanowiącej centralny fragment Triduum, składa się z czterech zasadniczych części. Obchody zmartwychwstania Jezusa Chrystusa rozpoczynają się po zapadnięciu zmroku. Tym silniejszą wymowę zyskują obrzędy tzw. lucernańum, czyli liturgia światła. Przed kościołem rozpala się ognisko, którego płomienie zostają poświęcone przez kapłana, ubranego w białe, radosne szaty. Następnie trzeba przygotować dużą, wielkanocną świecę, sporządzoną z prawdziwego wosku — tzw. paschał. Wypowiadając słowa: „Chrystus wczoraj i dziś. Początek i koniec. Alfa i Omega. Do Niego należy czas i wieczność. Jemu chwała i panowanie przez wszystkie wieki wieków" — kapłan żłobi na świecy znak krzyża lub wytycza pięć punktów, umieszczając w nich duże gwoździe, symbolizujące pięć ran Jezusa. Na paschale widnieją również litery A i ?, (alfa i omega) oraz data roczna. Zapalenie paschału, oznaczającego osobę Chrystusa, czyli Światłość Świata, uzmysławia nam raz jeszcze, że dokonała się Pascha, przejście (łacińskie transitus) z mroku do jasności, ze śmierci do życia. W uroczystej procesji paschał zostaje wniesiony do świątyni i umieszczony w ozdobnym świeczniku. Po trzykrotnym śpiewie kapłana: „Światło Chrystusa" i odpowiedzi wiernych: „Bogu niech będą dzięki" — zgromadzeni mogą zapalić swe świece od świętego płomienia. Liturgia światła kończy się odśpiewaniem tzw. Orędzia Paschalnego (łacińskie Exsultet), czyli modlitwy dziękczynno-uwielbiającej, która wysławia łaskę zbawienia.

 

Liturgia słowa Wigilii Paschalnej jest wyjątkowo rozbudowana. W pełnej wersji składa się ona z dziewięciu czytań, przeplatanych psalmami i modlitwą. Pierwsze siedem czytań wyjęte jest ze Starego Testamentu. Przypominają one ważne momenty w całej historii zbawienia. Śledzimy zatem opis stworzenia świata (Rdz 1,2-2,2), zachowanie Abrahama, od którego Bóg zażądał ofiary z syna (Rdz 22,1-18) oraz przejście przez Morze Czerwone (Wj 14,15-15,1). O wielkiej miłości Boga, zawarciu przymierza i skuteczności słowa Bożego mówią urywki Księgi proroka Izaja-sza (Iz 54,4a,5-14 i Iz 55,1-11). Fragment Księgi Barucha zawiera pouczenia, których respektowanie zapewnia pokój na wieki (Ba 3,9-15.32-4,4). Cykl czytań starotestamentowych kończy się Bożą obietnicą oczyszczenia i przemiany człowieka: „I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała" (Ez 36,16-17a.l8-28). W tym momencie zapala się światła na ołtarzu, uderza w dzwony, celebrans intonuje hymn Chwała na wysokości Bogu. Następujące potem czytanie z Listu do Rzymian, zwane Epistoły, poucza o tym, że chrzest zapewnia wiernym uczestnictwo w śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa (Rz 6,3-11). Po radosnym Alleluja, odśpiewanym po raz pierwszy od czterdziestu dni, wysłuchujemy tzw. Ewangelii o pustym grobie (Łk 24,1-12 albo Mt 28,1-10 lub też Mk 16,1-7). Liturgię słowa zamyka homilia.

 

Kolejna, trzecia już część uroczystości Wigilii Paschalnej, poświęcona jest tajemnicom sakramentu chrztu. Liturgię chrzcielną otwiera odśpiewanie Litanii do Wszystkich Świętych, podkreślającej jedność całego Kościoła. Celebrans poświęca wodę chrzcielną — tradycja zaleca, aby dokonało się to przy włożeniu paschału do naczynia z wodą; tekst błogosławieństwa przypomina odradzającą moc wody. Teraz dokonać można obrzędów chrztu — pierwotny Kościół udzielał tego sakramentu tylko w czasie Wigilii Paschalnej. Na pamiątkę dawano neofitom zastygłe krople wosku spływającego z paschału; później z wosku wyrabiano medaliki z wyobrażeniem baranka — tzw. agnuski. Wszyscy zgromadzeni w świątyni odnawiają przerzeczenia chrzcielne: wyznają swą wiarę i wyrzekają się szatana. Zostają oni również pokropieni wodą święconą. Liturgię chrzcielną kończy modlitwa wiernych.

 

Przebieg liturgii eucharystycznej nie odbiega w swym zasadniczym kształcie od typowego toku mszy świętej. Uroczystości Wigilii Paschalnej ukoronowane są komunią i uroczystym błogosławieństwem; słowa rozesłania wzbogaca się o dwukrotne, kunsztowne w melodii Alleluja. Ostatnim akcentem jest wezwanie do udziału w procesji rezurekcyjnej. 

Źródło: www.opoka.org.pl

---